The heat is on again

Beste volgers,

Hieronder vinden jullie het verslag van dag 7 van onze Maleisietrip. Maar eerst gaan we nog even terug naar avond van dag 6. We gaan nog even terug omdat we niet onvermeld willen laten dat de diners in de Cameron Highlands in de kou genoten worden en de nachten aldaar niet lang zijn. Dat we tijdens het diner onze Hassan Jassan haden, dat kon de uitbater nog billiken maar dat wij ook onze Sjaalom hadden, dat lag in dit hallal resort wat gevoeliger. De freudiaanse verspreking van Rob B. deed de sfeer echter weer flink verbeteren. Rob B. wilde iets met Boeuf bestellen maar hij zei Boef. Nou dat Rob B. een verleden heeft weten wij al langer Google maar eens op Gerrit T. Holland Casino. Nou na het diner vlug naar onze manden om fris aan dag 7 te kunnen. Voor een aantal van ons werd deze voorbereiding wreed verstoord omdat er rond 5 uur ineens een zanger zonder naam over de bergen begon te schreeuwen. Want zingen, nee dat konden wij deze hymne niet noemen. Zijn lied met heel veel a' s en l's en h's daarin heeft bijna een uur aangehouden. Goedemorgen!

DAG 7
In de Cameronse Highland ochtend koelte konden we onze HD' s eindelijk eens zweetloos optuigen en daardoor onze trip van vandaag naar Kuala Lumpur met frisse oksels aanvangen. We dachten nog even het door ons aangeschafte bier achter te kunnen laten. Maar de meisjes van hallal lieten dat niet gebeuren. Meenemen die heidense troep!
We zoefden heerlijk langs schitterende theeplantages, aardbeienbomen, rijstvelden, koenjitakkers, gembertuinen, kortom, langs het hele Pickwick en Conimex assortiment. Waarachtig, dit was het Maleisie waarvoor we gekomen waren , wat een schitterende weg!
Helaas komt er aan iedere schitterende weg en aangename temperatuur een eind, dus ook in dit geval. Om ons over dit feit heen te zetten hebben we een Chinees gezocht voor de lunch. Nou die hadden we zo gevonden. Het terras van deze chinees had overigens een adembenemend uitzicht op een heuvel waar ruimte was gereserveerd voor de doden, oftewel een grafheuvel. Bon Appetit!
Na de heerlijke nassi zijn we doorgeknald naar KL. En daar wachtte ons een warm onthaal: 40 fucking graden!!!!!
Gelukkig kregen we bij aankomst in ons hotel een verfrissend flesje water. Al onze kamers zijn een room with a view op de Petronas, de Twin Towers van KL. En dat is een mooi uitzicht hoor! Nadat we ons opgefrist hadden zijn we met de monorail naar Chinatown gegaan. Chinatown is eigenlijk een markt waar je allerlei merkartikelen tegen dumpprijzen kunt kopen. We worden echt opgelicht in Nederland!
Tsja, als je chinezen ziet dan wil je chinees gaan eten. En dat hebben we dan ook gedaan. In KL is een straat ingeruimd speciaal voor het chinese restoran. Dat is dus niet in Chinatown. Wij werden door restoran Kim Lee uitgenodigd om bij hun te komen eten. En dat bleek een goede uitnodiging te zijn. Ondanks dat de twee oberessen van dienst van alle 483 gerechten aangaven dat deze allemaal velly good waren hebben we toch een keuze kunnen maken en die was velly good! Tijdens het eten werden we veelvuldig lastig gevallen door straatventers en door een grote groep mensen die niet van Lourdes gehoord hebben. Ongelofelijk hoeveel dove mensen in KL wonen. Na het eten zijn we nog even naar het Hardrock cafe naast ons hotel geweest. Was niet sensationeel, we hebben daarom voor onze nachtrust gekozen.Weltrusten!
Overigens wordt dit weekend de Formule 1 in KL verreden. En dat kan je wel merken.
Wordt vervolgd
.